 Malachiasz z Armagh
Malachiasz z Armagh irl. Mael Maedoc Ua Morgair, (ur. w 1094 w Armagh w Irlandii, zm. 2 listopada 1148 w opactwie Clairvaux) – irlandzki duchowny katolicki, biskup, jasnowidz, święty Kościoła katolickiego.
Prawdopodobnie pochodził ze szlacheckiego rodu. Był duchowym spadkobiercą staroceltyckich misteriów. Posiadał zdolność wizjonerską. Święcenia kapłańskie przyjął w 1119 roku. Od roku 1123 był biskupem miasta Connor, a potem miasta Down. Prowadził życie ascety. W roku 1139 św. Malachiasz opuścił Irlandię i udał się w pielgrzymkę do Rzymu. Kiedy ujrzał on Wieczne Miasto po raz pierwszy, upadł na kolana i doznał wizji, podczas której zobaczył 111 papieży aż po dzień Sądu Ostatecznego. Spisał on swą wizję, wypisując 112 papieży od współczesnego mu papieża Innocentego II.
Św. Malachiasz przebywał w Rzymie do ok. 1141 roku. Otrzymał tytuł biskupa i legata papieskiego. Powrócił on do Irlandii, gdzie wprowadził liturgię rzymską i reformę cysterską. Rozpoczął w swej ojczyźnie zamorski zwyczaj budowania kaplic z kamienia, a nie jak wcześniej – z drewna. Wywołało to protesty konserwatystów, jednak św. Malachiasz wybudował w swym kraju bardzo dużo kościołów, kaplic i innych licznych miejsc kultu chrześcijańskiego. Jego najbliższym przyjacielem był św. Bernard z Clairvaux, który towarzyszył mu niemal przez całe życie. W roku 1148 wyruszył w drugą pielgrzymkę do Rzymu, jednak podczas wyczerpującej drogi zachorował na poważną, śmiertelną chorobę. Zatrzymał się we francuskim klasztorze w Clairvaux i zmarł tam w ramionach przyjaciela św. Bernarda.
Nieznane jest dokładne miejsce jego pochówku. Św. Bernard, uważając Malachiasza za świętego, spisał później jego biografię, która była pierwszym oficjalnym źródłem informacji o św. Malachiaszu. Potwierdził w niej dar jasnowidzenia Malachiasza.
Św. Malachiasz został kanonizowany w 1190 roku przez Klemensa III.
Jego wspomnienie liturgiczne przypada 2 listopada.
|
